جاده بی انتها به نام آنکه وقتی نبودیم او بود وحالا هم که هستیم بودنمان از اوست واگر زمانی نباشیم او خواهد ماند برای همیشه
| ||
به نام مهربانترین مهربانان
و من همان بنده ای هستم که در اسارت دیو نفس نظاره گر بودم که دقائق عمرم یکی پس از دیگری به استقبال طناب دار می روند
آری، خدایا دستانم راگرفتی و همراهم بودی تا به قله ی رمضان رسیدم حال به اندازه ی مهربانیت تمنا دارم:
[ یادداشت ثابت - جمعه 91/5/28 ] [ 9:44 صبح ] [ سفیر واژه ها ]
[ نظرات () ]
|
||
[قالب وبلاگ : سیب تم] [Weblog Themes By : SibTheme.com] |